دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

سازمان لطف تقسیم تسلا می کند

در شگفتم از وطن دارد تقلا می کند
دست و پا در غم زنان هی هی و هاها می کند
گاه بر می خیزد از جا، باز می افتد به خاک
با دو تا پای شکسته راه را وا می کند
نیست روی گردنش سر،مثل اینکه گم شده
او ولی بی چشم وبی لب هم، مدارا می کند
دستهایش را بریدند و نشد پیدا ولی
کارهایی غیر ممکن، تک و تنها می کند
رانده از سبز است و مانده در بنفش اما هنوز
ناله و نفرین که نه ،دارد خدایا می کند
نیمه شب با وحشت از کابوسهایش می پرد
می زند یک نعره و جاسوس رسوا میکند
خسته وتبدار و رنجور از غم بی یاوری
حکم مرگ خویش را صد باره امضا می کند
بعد با حال نزار و رنگ و روی چون خزان
از من و ما و شما ، چیزی تمنا می کند
گاه داغ داغ مثل اتش در کوره ها
زیر خاکستر ولی ما را مهیا می کند
تا سرش را در بغل میگیرم و جان میدهد
روزگار تیره ی ما را تماشا می کند
خواب دیدم عدل امد حق به حقدارش رسید
سازمان لطف ، تقسیم تسلا می کند
صبح هرکس می رسد از راه رویای مرا
با نگاه سبز و زرد خویش ، معنا می کند.

---

---

   تاریخ ارسال  :   1402/5/30 در ساعت : 20:34:3   |  تعداد مشاهده این شعر :  150

---

---