خلیل ذکاوت در تاریخ: 1399/6/25 در ساعت : 13:34:58
راه زیر قدم کیست که هموارتر است؟/آن که وقت سفر عشق، سبکبارتر است/دیدن صبحدم ای جمعِ شب‌افروختگان/بی‌گمان روزیِ شمعی است که بیدارتر است/ای دل این جام بلا چیست که از باده‌ی او/مست‌تر هر که شود از همه هشیارتر است
خلیل ذکاوت در تاریخ: 1399/6/16 در ساعت : 14:30:34
با سلام و احترام و عرض ادب و ارادت، بدین وسیله از سروران گرامی، استادان ارجمند آقایان صفادل، خوش عمل ، حاج محمدی و سعیدی راد و دیگر اعضای محترم این سایت که در درگذشت پدر بزرگوارم، با حقیر اظهار همدلی و غمگساری کردند، بسیار سپاسگزارم. از درگاه حضرت حق، سلامت و تندرستی یکایک عزیزان را آرزومندم.
خدابخش صفادل در تاریخ: 1399/6/14 در ساعت : 10:41:2
سلام و عرض ارادت جناب آقای ذکاوت گرامی، در گذشت پدر عزیزتان را به شما و خانواده محترم تسلیت می گویم، خداوند بیامرزدش، خداوند به شما صبر بدهد.
پدرم اتقاق سبزی بود، پا به پای درخت ها در باغ
زیر ایوان شب، شب تاریک، اتفاقی عزیز مثل چراغ
می شناسند اهل ده اورا، طرز لبخندش آسمانی بود
درنگاهش بهار گل می کرد، پدرم اهل مهربانی بود!
ارادتمند- خدابخش صفادل
ابراهیم حاج محمدی در تاریخ: 1399/6/12 در ساعت : 22:57:18
حضرت دوست و استاد عزیز و ارجمند جناب خلیل ذکاوت
صبرتان در تحمّل مصیبت درگذشت ابوی گرامی تان جمیل و اجرتان در پیشگاه خداوند منان جزیل باد. از خداوند رحمان برای آن فقید سعید غفران ابدی و حشر با اولیا الله و برای شما و خاندان گرامی صبر و اجر مسالت دارم.
پروین برهان شهرضایی در تاریخ: 1399/6/10 در ساعت : 1:6:6
امسال در روضه ها حال بهتری پیدا میشد.سکوت بیشتری رعایت میشد.اشک بی ریا تری ریخته میشد.سینه ی بهتری زده میشد. امسال با وجود ماسک برصورت بدون خجالت راحت واسوده گریه کردیم وگذاشتیم اشکها هرکجا که دلشان می خواهد بروند.فریاد زدیم.زجه زدیم.وراحت عزاداری کردیم.نه اب ونه چایی ونه شربت ونه خرما ونه چلو خورش نتوانستند خلوت مارابرهم بزنند.امسال سرجا دعوانبود.سر ته دیگ .سر گوشت توی خورش .سر یک ملاقه ابگوشت بیشتر.هیچ بحثی درنگرفت.امسال باخیال راحت وحواس جمع در سکوت وبا رعایت پروتکل ها به حال زارخودمان گریستیم.وگرنه امام حسین
{ع}که رهرو میخواهد نه فقط گریه کننده.کرونا بداست ولی اصل را از فرع جداکرد.
پروین برهان شهرضایی در تاریخ: 1399/6/10 در ساعت : 0:55:55
دهه ی اول محرم امسال از قطار قل قل زن دیگهای غذا خبری نبود.و از صفهای دراز و پر ازهیاهو از سفره های رنگین .از غذاهای انبار شده در یخچالها.امسال غذایی که پختند به دست اهلش رسید.گوسفندی که کشتند به زودپزهای خاک گرفته رفت.سفره ای که پهن شد برای مستحقش پهن شد.امسال هیچ کس در شهرها بعدازبازگشت به خانه گرسنه نماند.اما گرسنگان زیادی سیر شدند.امسال نذرها کمی تااندکی بیشتر گره گشایی کردند.لبخندی به لبی اوردندونانی به سفره ای وغذایی به قابلمه ای.امسال روضه ها از انها که برای گشت وگذار می امدند خالی بود.ازانها که چند قابلمه باخود حمل میکردندواول تا اخر مراسم میگفتند ومی خندیدند.امسال همه یک رنگ بودیم .
اکرم بهرامچی
علی نظری سرمازه
غفار واحدی 
عباس خوش عمل کاشانی
عبدالرحیم سعیدی راد
سید محمد حسین شرافت مولا
ابوالحسن درویشی مزنگی
علیرضا قزوه
