حکم علی اکبر برای هشتمین نور است
نامش جواد و او به نورالله مشهور است

بغضی میان واژه ها پیداست علت چیست؟
این مثنوی هم رنگ عاشوراست علت چیست؟

وقتی قلم لرزید ذکر یا رضا پیچید
هیهات آنجا روضه ی کرب و بلا پیچید

افسوس آنجا حنجرش حکم بیابان داشت
مانند بذری زیر خاک او شوق باران داشت

فصل خزان تکرار شد ، تلخ است باورش!
تب کرد واژه از نوای آه مادرش!

از آسمان ها و زمین آنجا غزل بارید
هر بیت اشکی شد که گویی از  ازل بارید

پایان ذی القعده ،صدای واژه ها خاموش
جاری ست اشک کوچه ها ، ابن الرضا بردوش

مهساایمانی(ماه)