با علی  گفتم که صبحم باز شد
راز دل گفتم که او همراز شد
با غزلها در جهان سِیرش کنم
ور نه با سِیرسخن دمساز شد
خوی من گیرد،زمان طی کرده ام
فصل دیگر در دلم آغاز شد
من دعایش میکنم از هر نظر
رفته رفته هر جوابش ناز شد
از فلک تا بوده این بوده رقم
هرکه را مرهَم بدانی آز شد
هرچه خواهم باتو منهم آن کنم
گرچه شلاق سخن هم تاز شد
تو ببخشم در مَثَل بی عاریم
واژه هایم در غزل پرگاز شد