ایمیل :   رمز عبور :        فراموشی رمز؟  


آخرین نقدها
نام ارسال کننده : عباس خوش عمل کاشانی
در این رباعی به یک اشکال بارز برخوردم و آن هم تنافر لفظی در مصراع سوم است.کنار هم قرار گرفتن «چو» و    ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : عباس خوش عمل کاشانی
رباعی قابل قبولی بود اگر در مصراع دوم بیت اول از کلمه ی «قاره» استفاده نمی شد.این کلمه محلی از اعراب   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : علی معصومی
چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو - درد بی‌حد بنگر بهر خدا هیچ مگو - - دل پرخون بنگر چشم چو جیحو   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : معین حجت
سلام و عرض ادب خدمت استادم بزرگوارم جناب حاج محمدی ... - مثل همیشه عالی ...درود بر شما ... - این   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : کریم شاهزاده رحیمی
   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : ابراهیم حاج محمدی
درود حضرت دوست - مصرع هفتم {{در حیرتم که دل غرق خون ما}} لغزش وزنی دارد عزیز . - این تقطیعِ این    ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : مهدی صدری دولق
سلام استاد گرامی.بسیار عالی شد.ممنونم از لطف شما - با اجازتون طبق ویرایش شما این شعر را منتشر کنم   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : عباس خوش عمل کاشانی
بهترین خصلت انسان ادب است - هدیه از حضرت لقمان ادب است - بی ادب را به خدا کاری نیست - جز ادب    ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : سیدرضاموسوی راضی
درود. - بعنوان مثال عرض کردم بانوجان. - قطعا ذوق سرشار و قریحهء شما راه بهتری برای حذف آن ضم   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : پروین برهان شهرضایی
   ....    لینک شعر مورد نظر


آرشیو کامل



Share



ایران
بتابان چو گوهر به ایران ما
بلند آفتاب ِ درخشان ما

به خاکی که پاکان نام آورش
خوش آوازه ماندند در جان ما

به فر ِ درفش و به هر کاوه اش
به عزم ِ سیاوش تباران ما

در این ِِروزگاران خشک و ملال
ببار ابر، بر صحن ِ ایوان ما

بباران به انبوه برگ درخت
که خشکیده پای درختان ما

بباران به دستان ِ خالی ِ خاک
که پژمرد بعد از گلستان ما

بگو باز هم سبزه سر می زند
زخاک جوانان و پیران ما

بگو عشق در سرزمینم مدام
بروید ز خاک ِ شهیدان ِما

مگو دشمن اینگونه چنگال زد
به خاک ِ عزیزدلیران ما

مگو کینه ورزند ابلیسیان
به مرد و زن ِ پاک دامان ِ ما

خزر تا خلیج ِ گهر بار ِ پارس
در این بیشه ، ایمن به شیران ما

خدایا مدد کن که از رحمتت
فروزان شود نور ایمان ما
جنوب و شمال و تمام وطن/. همه متحد گشته چون جان ما/. . شجاعت بصیرت و ِ فرزانگی
ببخشا به پیوند و پیمان ما
مدد کن سرافراز باشد مدام
به مهد جهان ، نام ِ ایران ما
اکرم بهرامچی
کلمات کلیدی این مطلب :  ایران ، سیاوش ، درخشان ، خزر ، خلیج پارس ، اکرم بهرامچی ،

موضوعات :  اجتماعی ،

   تاریخ ارسال  :   1401/3/18 در ساعت : 12:13:10   |  تعداد مشاهده این شعر :  487


کسانی که این شعر را می پسندند :

ارسال نقد و نظر برای اعضا

   
ارسال نظر برای غیر اعضا







متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.

مهران ساغری
1401/3/26 در ساعت : 17:16:21
درود بر شما . همه ما ایرانی هستیم ...
و اما بعد ...
بسیاری از قوافی انتخابی تان در شعر فوق ایراد شایگان دارند . در قافیه هر وقت الف و نون جمع مانند یاران و دوستان با الف و نون اصلی مانند جان و دهان قافیه بشود، قدما این نوع قافیه را در غزل و قصیده بیش از یک بار نمی‌آوردند
حال اینکه در شعرتان مکررا از آن استفاده شده /
تبار . درخت . پیر . شهید . دلیر . شیر. نمیتوانند با هم هم قافیه باشند
اکرم بهرامچی
1401/3/29 در ساعت : 3:55:13
در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
(حافظ شيرازى)

در شعر فوق؛ حرف روّی (ب) و (د) در واژگان (خوب) و (رند) است و (انم) بخش الحاقى آن محسوب مى شود!))
چهار _ عیوب «غیرملقبه» يا «غلوّ»، «قافیه‌ی معموله یا معمولی»:
به قافیه‌ای می گویند که شاعر یکی از حروف دیگر قافیه را حرف «روی» قرار دهد و آنرا با کلمه‌ای بسیط (غیر مرکب) قافیه کند.
مانند:
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
«شیخ بهایی»

چراغ روی ترا شمع گشت پروانه
مرا ز حال تو یا حال خویش پروا، نه
«حافظ شیرازی»
*
اگر در مصرعى حرف روّی ساکن و در مصرعى ديگر متحرک آورده شود؛ سروده دچار نقیصه میگردد و چنین عیبی را غلو در قافیه یا عیب غیر ملقبه نام نهاده اند.
گویا شاعران از این مورد قافیه، آگاهانه استفاده می‌کرده‌اند. براى نمونه:
به تازی همی‌بود تا گاهِ نصر
بدان‌گه که شد در جهان، شاهْ نصر
«شاهنامه ی فردوسی»

یا:
شعر معروف مثال زدنى حافظ شيرازى:
صلاح کار کجا و منِ خرابْ کجا
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا
(حافظ شيرازى)

یا:
گر شریف‌اند و گر وضیعْ همه
کرم او شود شفیعِ همه
«سنایی. حدیقه»

یاو.....درود و سپاس از توجه شما به محتوای شعر ایران

مهران ساغری
1401/3/26 در ساعت : 17:27:21
حالا چرا اساتید بزرگوار سایت شاعران پارسی زبان به این مورد اشاره نکردند الله اعلم .. ایضا در عجبم چرا برخی از دوستان عزیز شاعر به شعر دارای اشکال رای دادند
نام ارسال کننده :  طلعت خیاط پیشه     وب سایت ارسال کننده
متن نظر :
سرکار خانم اکرم بهرامچی ارجمند درود بر شما بسیار زیبا سروده اید
اکرم بهرامچی
1401/3/19 در ساعت : 10:18:1
چرا در مورد شعر ایران نظری نیست چرا آیا ایرانی نیستند
کریم شاهزاده رحیمی
1401/4/9 در ساعت : 22:22:54
سلام بر شما خواهرم
عادت کردیم به خاکستری نویسی و سیاه بینی
دست مریزاد که این شعر لااقل کمی رنگ قدرتمندی و ابهت ایران را به چشم کشید
اکرم بهرامچی
1401/4/11 در ساعت : 1:20:25
ممنون از حضور خوب شما شاعر گرامی
درود
افرا عسکریان
1401/6/13 در ساعت : 17:16:56
سلام بانو
حس وطن دوستی و جوش و خروش ملی شما
ستودنی است و تحسین برانگیز
اما در خصوص شعر
باید بگویم تصویر سازی و ترکیب واژه گان شما آنگونه که باید روح حماسی و شور ملی را مخاطب بیدار نمی کند!
اگر چه احساس در این شعر موج می زند اما نتوانسته اید
این احساس را در جان تصاویر بدمید.
مثلا در بیت :
بگو باز هم سبزه سر می زند
زخاک جوانان و پیران ما
ضعیف شده شعر معروف
از خاک جوانان وطن لاله دمیده!

مانا باشید
بازدید امروز : 22,377 | بازدید دیروز : 23,630 | بازدید کل : 149,262,504
logo-samandehi