دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

زلزله،ایران،افغانستان

زمین گهواره من از چه رو اینگونه لرزانی
تورا آباد کردم از چه رو خواهی تو ویرانی
بسی نخل تن آور بار آوردم به صحرایت
بسی سرسبزی و شادی نمودم بر تو ارزانی برآوردم بنا از خشت وگل تا آسمان بردم
تو خاکش باز کردی از چه رو اینسان به آسانی
به سختی من برآوردم بسی محصول از خاکت ولی محصول عمرم را ربودستی به یک آنی بسی گُل پروریدم من به دامانت ، ندانستم
گُل نشکفته ام را می کنی در خاک مهمانی
دو دست یاریم بشکسته پایم مانده در آوار
زن وفرزند من مردند در وضعی که می دانی
صدای ناله ای از کودک همسایه می آید
کنار پیکر بی جان مادر گشته زندانی
خدایا یاریم ده تا رها گردم از این محنت
به یاری تو و با همّت افراد ایرانی
به سوگ بم سروده بودم این اشعار پر غم را
کنون شد تازه دردم در غم یاران افغانی
خدایا یارشان شو تا رها گردند زین ماتم
بناها را چنان سازند، باشد حافظِ جانی

حسین نبی زاده اردکانی
۱۴۰۱/۴/۳

---

---

   تاریخ ارسال  :   1401/4/4 در ساعت : 7:24:5   |  تعداد مشاهده این شعر :  244

---

---