دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

یک سال

شد نوبهار و دل به خزان خو گرفته بود
اُنسی به ترک ِ شور و هیاهو گرفته بود

سرخاب ِ شعر و زردی ابیات ِ بی تو را
سَر، از همان سه ماهه‌ی جادو گرفته بود

پاییز  مُرد و برف غمت بر قلم نشست
اسفند رفت و قافیه "شب بو "گرفته بود

اما به جای نغمه+ی نوروز  ، بام ِ شعر
رنگ از صدای خسته ی کوکو گرفته بود

اردی‌بهشت، خاک ِ نبودت نمود کرد
دستم به جای موی تو جارو گرفته بود

این ساده دل به قصد فرار از سکوت ِ خود
یک طوطی ِ ملنگ ِ سخنگو گرفته بود

دید عکس ِ بی‌نظیر ِ تو را روی طاقچه
شوری از آن ظرافت ِ ابرو گرفته بود

گفتم که ماه ِ کامل ِ من بود و تیر  رفت
طوطی نفس برید، قفس بو گرفته بود!

فصلی گذشت و خانه‌ی مارا به جای شور
شب سرفه‌ها و تلخی ِ دارو گرفته بود

نا..ی ِ  مرا  برای  رسیدن  به پای تو
قدری طناب ِ سست‌تر از مو گرفته بود

دل کندم آمدم که جهان در نبودنت
از مردنم به دست زمان رو گرفته

---

---

   تاریخ ارسال  :   1401/7/21 در ساعت : 13:5:42   |  تعداد مشاهده این شعر :  156

---

---