🌹
🌹🌹
دورانِ پیری هم رسید ، امّا برایت همچنان
با عشق معنا می شوم ، در چشم هایِ آسمان
این آفتابِ زندگی ، با خنده های عاشقی
پُشتِ هدف سر می زند ، آخر بدستِ مهربان
عطرِ وجودی نازنین ، در امتدادِ جادّه هاست
وقتی سلامی می رسد ، از جانبِ فرزانگان
بر محورِ دل هایِ پاک ، آغوش ها گردیده باز
در اطلسِ چشمانِ تو ، بر موج های بیکران
طوفان بپا گردیده است ، با شعله ی مستانه ات
ای باور و بارویِ من ، ای کهکشانِ جاودان
با جعفری بنشین چو گُل ، خورشید را زیبنده کن
تا سجده ای دیگر کند ، در پیشِ تو کلّ جهان
🌹
.
م جعفری ۲۱مهر ۱۴۰۲
🌹
🌹🌹