صف‌های حال خوب کن
نغمه مستشار نظامی، از شاعران کشور، در یادداشتی به‌مناسبت آغاز هفته کتاب، یکی از کتابخانه‌های فعال شهر تهران را به کتاب‌دوستان معرفی کرده است.

‎در روزگاری که انتشار تصاویر صف بنزین و صف گاز در فضای مجازی ملال آور به نظر می رسد صف های حال خوب کن و اقبالهای کم نظیری از رویدادهای فرهنگی هم وجود دارند که خوب است با بازنشر تصاویر آنها فرهنگ واقعی مان را بهتر و بیشتر بشناسیم و به جهانیان بشناسانیم،یکی از این استقبالهای زیبا حضور پرشور مردم خوب و با فرهنگ در رویدادهای فرهنگی مربوط به هفته کتاب،کتابخوانی و کتابدار در کتابخانه های عمومی کشور است ،به برکت تقارن میلاد پیامبر کتاب و امام صادق،امام اهل قلم با روز کتاب در روز جمعه ۲۴ آبان ، شاهد صحنه های زیبایی از حضور پرشور عاشقان کتاب و کتابخوانی در این نهاد مقدس بودیم، یکی از جلوه های زیبای این حضور به کتابخانه مرکزی پارک شهر تهران اختصاص داشت،کتابخانه ای 

‎ که میزبان جمع کثیری از شهروندان تهرانی به همراه خانواده هایشان در این روز زیبا بود،

‎غروب های شاعرانه ی پاییزی در خیابان

‎ بهشت تهران حال و هوای دیگری دارد،فارغ از هیاهوی شهر و ماشین ها،بهشت پارک شهر خاطرات مادران و پدرانمان را با قدمهای ما پیوند می زند،خنکای نسیم پاییزی پرندگان را به وجد آورده است و فرشی از برگهای زرد و نارنجی و قرمز در زیر پای رهگذران گسترانیده است تا این قاب شاعرانه را زیباتر بیاراید،از گذرگاه های پارک که می گذری به بهشت اهل ادب می رسی،”کتابخانه مرکزی پارک شهر ”که با معماری اصیل ایرانی-اسلامی چون نگینی فیروزه ای در میان این بوستان خودنمایی می کند.

‎اینجا فقط یک کتابخانه نیست،یک میعادگاه است،میعادگاه خانواده ها،پدربزرگانی که دست نوه هایشان را گرفته اند تا میراث خواندن و دانستن را در دلهایشان به یادگار -بگذارند،مادران و دخترانی که در کوچه باغ های ادب دست در دست هم قدم می زنند و از همه زیباتر حضور مداوم و پرشور جوانان است.بی شک برنامه ریزی خوب کارکنان این کتابخانه و در مقیاس کلان ،رویکردهای فرهنگی و اجتماعی نهاد کتابخانه عمومی کشور موجبات این استقبال کم نظیر را فراهم آورده است،کودکی که با کتابخانه انس بگیرد،اسیر فرهنگ بیگانه نخواهد شد و مادری که فرزندش را به کتابخانه بیاورد میراث جاودانه دانایی را به او هدیه کرده است، خوب است که در هفته کتاب،کتابخوانی و کتابدارعضویت در کتابخانه های شهرمان را به آنهایی که دوستشان داریم هدیه کنیم،فرزندانمان،پدران و مادران و خواهران و برادران و دوستانمان را به کتابخانه محله ببریم و دنیایی به بی کرانگی واژه ها را به آنها هدیه دهیم.

شنیدن حکایات شیرین مثنوی معنوی و غزلیات شمس ،شیفتگان کلام مولانا از پیر و جوان را گرد یک میز می نشاند و مفاهيم قرآنى ،عرفانی و فلسفی نهفته در دل این کتاب ارجمند بيان  مى شود،غزلیات شمس هم که شور شیرینماست، همچون حکایات مثنوی  رمز گشايى از مضامين  اين غزليات،این برای من شاعر که بی اندازه  مسحور شگفتیهای زبانی و موسیقیایی این غزلها هستم و گاه از تفسیر و تعبیر بعضی معانی به واسطه ی استغراق در دریای مطنطن ابیات غافل مانده ام بسیار دلنشین و آموزنده است.این جلسه ،رزق معنوی ماست از سفره ی پر برکت مولانا تا باقی ساعات و ایام هفته را به آن بیندیشیم، به ابیاتی سراسر حکمت و معرفت در فضایی به دلنشینی باغ بهشت.

 

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو