شاعران پارسی زبان ، دفتر شعر

صخره ها بی موج دلگیرند ، من هم بی غزل

در دفتر شعر خود غزل دارم و بس

زندگی نامه شاعر

سلام به همۀ شاعران و شعردوستان.
از سال 78 فقط به خاطر پر کردن تعطیلات تابستانی ام به همراه خواهرم به انجمن های ادبی می رفتم، اما کم کم این محافل بر اندیشه ام تأثیر گذاشت و آهسته آهسته تک بیتهایی را سرودم که در عرض دو ماه تک بیتهایم تبدیل به غزل شد.
زمان می گذشت و من به فعالیت در این عرصه تمایل بیشتری پیدا می کردم. همین باعث شد غزلهایم را به دفتر شعر جوان در تهران ارسال کنم و عضو دورۀ نهم این دفتر شوم. بعد از آن در جشنواره های مختلف شرکت کردم و مقامهایی را کسب کردم مانند: جشنواره های استانی و جشنوارۀ شعر ولایت در اسلامشهر و جشنواره های دیگر. در سال 1384 ازدواج کردم و پس از ازدواج چند سالی از دنیای غزلها دور شدم اما پس از مدتی با چاپ کتاب مهمان من یک استکان چایی به دنیای آرزوهایم برگشتم، آرزوهایی که چراغش تا لحظۀ مرگم همراهم هست و امیدوارم پس از مرگم هم این چراغ خاموش نشود و غزلهایم در دست همه باشد.

اشعار ارسالی کاربر

:: افتاد نگاهم به نگاهی که نباید...
:: زندگی را که میل می کردم
:: در حیرتم چگونه به دست آورم تو را
:: یک بیت ساده هم قلمم باردار نیست
:: یک بیت ساده هم قلمم باردار نیست
:: من سیم های پاره ی گیتارم
:: دیدنش اعتیادآور بود
:: نریز هیمه ی نفرت به آتش غزل من
:: نریز هیمه ی نفرت به آتش غزل من
:: عطر شعری تازه دارد جوهر خودکار من
:: عطر شعری تازه دارد جوهر خودکار من
:: یک عصا دائم کنار دست و پهلوی من است
:: اینجا خراسان است آهوها به صف باشید
:: وا می شود از عشق دهان قلم من
:: ماه افتاده به چشمت مگر آهو خانم
:: شب لحاف مشکی اش را روی دنیا می کشد
:: لبریز آرامش زنی که مادرت باشد
:: لبریز آرامش زنی که مادرت باشد
:: در من انگاری که گم شد یکنفر این روزها
:: چیزی شبیه چوبه ی دار است زندگی

:: افتاد نگاهم به نگاهی که نباید...

:: زندگی را که میل می کردم

:: در حیرتم چگونه به دست آورم تو را

:: یک بیت ساده هم قلمم باردار نیست

:: من سیم های پاره ی گیتارم

:: دیدنش اعتیادآور بود

:: نریز هیمه ی نفرت به آتش غزل من

:: عطر شعری تازه دارد جوهر خودکار من

:: یک عصا دائم کنار دست و پهلوی من است

:: اینجا خراسان است آهوها به صف باشید

:: وا می شود از عشق دهان قلم من

:: ماه افتاده به چشمت مگر آهو خانم

:: شب لحاف مشکی اش را روی دنیا می کشد

:: لبریز آرامش زنی که مادرت باشد

:: در من انگاری که گم شد یکنفر این روزها

:: چیزی شبیه چوبه ی دار است زندگی

1 2 3 4