امشب بده به دست دلم ساز دیگری      

 مانده ست در گلوی من آواز دیگری

بگذار سر به سینه ی ابیات دلکشم       

تا بر تو آشکار کنم راز دیگری

من سالها مردد این شاخه مانده ام         

در حسرت مداوم پرواز دیگری

گنجشک من قناری مبهوت مانده ای ست           

در چار چوب پنجره ی باز دیگری

بگذار تا ببینمت ای وسعت زلال

بر شانه های سرو سر افراز دیگری

هرروز از زمین تو سر بر می آورد

مضمون شناس قافیه پرداز دیگری

با این همه ادیب که در خاک پاک توست

تبریز من بپای! که شیراز دیگری