دلم  در این  فضای   مجازی   پریده    با   غزلت

بگو   چقدر  فاصله    دارم    چقدر   تا   غزلت ؟

و   من    دوباره    مثال ِ    غــریبه ای   نمی فهمم

در  انتظار ِ  بغض ِ  من   آهی   نشسته  یا  غزلت

هزار و  سیصد  و  چندین   هزاره  من   نمی دانم

به  جان ِ عاطفه ها  شعله  می زند  چرا  غزلت ؟

تو  را   ســرودم   و  امّا   تو  را  نخوانده   شنیدم

شکست   شاعــــر  آیینه ها ، نـــرو، بیــا   غزلت

چنان  شبیه ِ  خودت  هست  شعر تو که می خواند

شبـانه    زائـــری    اَلسّلام   علیک    یا   غزلت

به   بُهت ِ   ساکت ِ   پــروانه ها    رسیده ام   بانو

خدای   را   به  کجا  می برد   مرا  کجا  غزلت ؟