سلام و درود بر جنای عبداللهی عزیز
بسیار لذت بردم از غزلتان اما ذکر چند نکته را لازم میدانم. یکی از کاربردهای زبان در تعامل با فرهنگ، تاثیرگذاری است. بنده یکی از طرفداران محکم ادبیات کهن هستم اما به این امر هم واقفم که تاثیرگذاری زبان پیش از سبک هندی در روزگار ما به حداقل رسیده است. برای مثال مردم با حافظ مانوسند اما فقط به خاطر عادت. اندیشه و زبان حافظ در زندگیشان جاری نیست. غرض اینکه پرداختهای زبانی شما برخلاف تصویرسازیهای کاملن نو و بدیعتان، نسبت زیادی با امروز ما ندارد و گاهی نشانه های سبک خراسانی هم در آن یافت میشود! این تنافر لفظ و معنا پیوند مخاطب بی حوصله امروزی را با شعر شما قطع کرده و شعر را از رسالت واقعی خود باز میدارد. شعر شما مضمونی اعتراضی-اجتماعی دارد که پدیده ای است مدرن و برای انتقال صحیح ذهنی به ابزار زبانی مدرن نیاز دارد. یکی دیگر از آثار سوء زبان کهنه که در شعر شما مشهود است تاثیرات بعضن ناخودآگاه الزامات زبانی بر فرم است که یکی از تبعات آن در شکستهای وزنی ابیات پنجم و نهم به چشم می آید.
به هر حال تلاشتان قابل ستایش است و امیدوارم که روز به روز موفق تر باشید. شاعر بمانید. یاعلی

نفرين به تو ای برف كه اهريمنی امشب...
موفق باشید
یا حق
/////////////////////////

تركيد به سنگ غنچه ی آلوده به سرما
خشكيد به در ديده ی سرخ زنی امشب

سلام دوست عزیز
شعرخوبی سرودی
زبانش بیشتر به اشعارعراقی میخوره
این بیت بالا که نوشتم
مشکل تایپی نداره؟
به نظرم جای سنگ کلمه ی دیگه ای بوده

درود بر شما
سروده تان را خواندم
میتواند بهتر باشد
نویسا بمانید

سلام و درود جناب عبداللهی عزیز .

زیباست . با اندک بازنگری ار لحاظ وزن در پاره ای از ابیات زیباتر خواهد شد .موفق باشید انشاء الله .

بامش كه نه ! برفش ز همه بيشتر آمد
آن مَرد كه مُرد از غم بی مسكنی امشب
..................
بیت هفتم تحفه را تصحیح فرمایید.
با شوق،به نوك ، برف تو گنجشك بكاوَد
تا تفحه بَرِ طفل بَرَد ارزنی امشب.
(از لحاظ وزنی مصرع نهم <برفت . ت. اضافی است .> و مصرع هفدهم <سنگ . گ. اضافی است .>.. )