صف بسته اند پیر و جوان گریه می کنند
زنجیر کوب و سینه زنان گریه می کنند
زنها که ضعفشان سبب اشکشان شده
با هیبتی چنین و چنان گریه می کنند
اصلا حسین کیست که در ماتم غمش
" مردان ما شبیه زنان گریه می کنند"
آنان که پای روضه ی مولا نشسته اند
با عقل پیر و قلب جوان گریه می کنند
شد اشک ریز مجلسش اما نه چشم ما
در روضه ها امام زمان گریه می کنند
بر قله ی غروب که خورشید می رسد
گلدسته ها به وقت اذان گریه می کنند
تا واژه های بی رمقم آه می کشند
ابیات در مسیر زبان گریه می کنند
فاطمه رحمانی
تاریخ ارسال :
1398/6/24 در ساعت : 11:43:35
| تعداد مشاهده این شعر :
287
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.