دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

مناجات

خدايا به نور و به ظلمت قسم
به باغ جنان و به خلقت قسم
به هفت اسمان و به اسرار ان
به هر چيز كه دارد از تو نشان
به پروانه و نقش بالش قسم
به تازيدن اسب و يالش قسم
به مرغان خوش لحن و اوازشان
به قو وچكاوك به پروازشان
به تسبيح بي صوت ماهي در اب
به پيچك كه افتاده در پيچ و تاب
به سرو و صنوبر به انگور و مي
به ناليدن و اه و فرياد ني
به گرماي اغوش پر مهر خاك
به خون انار و تن چاك چاك
به ناني كه در خوشه ها ريختي
به قندي كه با ميوه اميختي
به سنگيني سينه ي كوه ودشت
به ان لحظه هائي كه ازما گذشت
به پائيز و نقاشي باغها
زمستان و جمع خوش زاغها
به اعجاز رويش به فصل بهار
به سرخي گل برتن شاخسار
به خاكي كه ناگاه پر گل شود
به تاكي كه لبريز قل قل شود
به رقصيدن سرو دربيشه ها
به اواز روئيدن ريشه ها
به رعد وبه برق وبه امضاي او
به دشتي كه لب تشنه شد جاي او
به ابرسياهي كه ابستن است
به بادي كه كارش فقط رُفتن است
به جوبارورود وبه دريا و موج
به خاك زمين و به بالا و اوج
به امواج كف بر لب بي نشان
به گرداب در عمق دريا نهان
به سنگي كه در خاك جوش امده
به ابي كه پر از خروش امده
به اهو به تيهو به شير ژيان
به ادم دراين ورطه ي امتحان
به حور و به جن و به انسان قسم
به اغاز دفتر به امكان قسم
بهار امد وزندگی زنده شد
دلم پیش روی تو شرمنده شد
حکایت کنم نه شکایت خدا
توکل فقط می کنم بر شما
اگر چه پرم کنده لب دوختند
ودر بین اتش تنم سوختند
اگر چه نشد عشق سهم دلم
ولی ریختی عشق را در گلم
من عاشق کوه ودشت ودرخت
ندیدم در این خانه ردی ز بخت
همه فکر خویشند و ره می زنند
که همخون و بیگانه چون دشمنند.

---

---

   تاریخ ارسال  :   1404/1/14 در ساعت : 16:59:1   |  تعداد مشاهده این شعر :  8

---

---