پرده هاي كعبه در آتش
فرو مي سوخت
چونان خورگرفت.
مرغكان ِ ريگ افگن
تشنه جان
در مِهي از دود و آتش
چرخ مي خوردند
پر ریزان و سرگردان
بر فراز نيزه ها
قرآن ورق مي خورد
گوييا هنگامه ي صفين ديگر بود ...
اشك ريزان
ناگهان از ترس خوابِ تلخ
برجَستم
مي رسيد آواي غمناكي به گوش:
"خيمه ها مي سوزد و شمع شب تار عزاست
كربلا
ماتم سراست."
مهدی فر زه (میم. مژده رسان)
عصر عاشوراي89
واژه نامه:
خورگرفت = خورشید گرفتگی- کسوف
ترس خواب = کابوس