كشتگان جليقه باروت ، گل سخند و سرخ تر شده اند
مگر از كوچه باغ هاي الست ،نامه در دست جلوه گر شده اند
 
گل سرخند روي شانه ي باد ، شاعران صحيفه ي ازلند
دو شهيدي كه ظهر آدينه، بر صف شعله ها سپر شده اند
 
بر همين مسجد آسمان خنديد ،بال بال فرشته هاست هنوز
و همين كوچه هاي مشكي پوش ، غرق در جذبه ي سفر شده اند
 
مسجد چابهار مي شنوي؟با ستون هاي لرز لرزانت
دو پدر را كه سر به شانه ي تو ، دو پدر را كه شعله ور شده اند
 
خونتان شب چراغ بيداري ، باطل السحر شب پرستان ست
كودكان در شعاع خون شما،حافظ سوره ي سحر شده اند