گفت اگر فقط برای دلخوشی ،

که فالمان نکوست ،

فالگیر ،

بی خیال  مکر روزگار می شویم زود ،

شکر ،

با همین اگر که دفع و رفع می شود ،

ملالمان ، نکوست .

شکر می کنیم ، شکر ،

حالمان نکوست .

هرزه گردی خیال بی زوالمان نکوست .

ابلهانه فکر می کند ،

هر که گفته :

زندگی فقط به زنده بودن است و بس ؟!

گاو ، یا الاغ و گوسفندِ زنده ، زندگی نمی کند ،

خوار ، واقعا ،

خزنده و چرنده و درنده و گزنده ،

زندگی نمی کند ،

در قفس پرنده ، زندگی نمی کند ،

آدمی ، ذلیل و دل زننده ، زندگی نمی کند ،

شیطنت اگرکه سر زد ازکسی که ، 

کار اوست شیطنت ،

بلکه ابتکار او ، مدال افتخار اوست شیطنت ،
 
ــ که می زند ، بدون هیچ شک ــ

چون که مظهر کمال اقتدار اوست ، شیطنت ،

کرد اگر که عقل را عقالمان نکوست ؟

روی ریل بردگی و بندگی ،

کشانْد بی روالمان نکوست ؟

با خرافه ، خر اگر که کرد و دوخت ،

دُم به یالمان نکوست ؟

بالمان اگر شکست و شد وبالمان نکوست ؟

افت کرد ، افت اگر ریالمان نکوست ؟

زندگی است این اگر ،

فقط به گور ، انتقالمان نکوست .

آری ارتحالمان نکوست .

بی گمان ،

رکورد دار، 

در سفاهت و بلاهتیم ما ،

تا که از هر آنکه هست خود ،

مطیع و رامِ  نفس پستمایه  ،

امتثالمان نکوست !

دلخوشیم ما ،

فقط به اینکه قیل و قالمان نکوست ،