درود بر استاد سخن و رفیق ممتحن.اولا از این نفیسه ی بدیع حظ وافر بردم آن هم در این روزگار تلخی که می گذرانم.ثانیا از شما معذرت می خواهم که نتوانستم جواب پیامکتان را بدهم چون شارژ اعتباری ام تمام شده بود و هنوز هم نتوانسته ام ابتیاع کنم.آب مرواید چشم هم افزوده شده بر دردها و بیماریهای دیگر که پیش از آن داشتم.هنوز نتوانسته ام هزینه ی عمل و درمان را فراهم کنم و یکی دو نفر هم که قول مساعدت داده بودند به قول معروف واقولیدند!اگر به سایت نمی آیم دلیلش خستگی مفرط دیدگان بیمار است و اینکه در کنج عزلت دارم تمرین کوری می کنم.با خود می گویم یک کله را یک چشم بس است!اما چشم پزشک که از تعللم عصبانی است چیز دیگری می گوید و آن اینکه وقتی یک کله و یک چشم باشد آن یک چشم را هم کارمضاعف ناکار خواهد کرد.چه کنم دیگر؟به هر در زدم به روی پاشنه چرخید و وانشد.این بث الشکوا گونه را هم عمدا خصوصی نکردم تا دوستانی که جویای حالمهستند بدانند در چه وضعیت قرار دارم.حقا که شده ام مصداق بارز:مصیبت بود پیری و نیستی....حق نگهدار شما و همه ی دوستان.

درود بر استاد سخن
از خواندن این شعر شیوا مستفیض شدم
یا حق

سلام بر استاد حاج محمدی

همینجا از خداوند متعال شفای عاجل شاعر ارجمند جناب استاد خوش عمل کاشانی را داریم

بدرود

سلام بر استاد حاج محمدی

بسیار زیباستتتتتتتتتتتتت..

سلام آقای حاج محمدی
حالتون چطوره؟
شعر خوبی بود و با زبان خاص خودتون
خیلی خوبه که هنوز از ماها قریحه ی شعری فعالتر و پویاتری دارید. به واقع از ما جوانترید
بامید دیدار مجدد

سلام جناب حاج محمدی و با آرزوی شفای عاجل برای استاد خوش عمل در صورتیکه مصلحت بدانید جهت تهیه خرج عمل ایشان گل ریزانی اینترنتی داشته باشیم.
"مصیبت بود پیری و نیستی"
نپرسند یاران چرا نیستی؟
چرا خوش عمل مانده پشت عمل
رفیقان گشایید بر وی بغل
به خرج عمل یار ایشان شویم
ز یزد و صفاهان و تهران شویم
بگیرند آب از دو چشمان او
عمل باید امروز نه گفتگو