سلام و عرض ادب حضور شاعر گرامی جناب نژاد هاشمی ادیب
حسن طبع و شیوایی قلم شاعر این غزل - جناب نژاد هاشمی - بر کسی پوشیده نیست به خصوص برای بنده که یکبار از نزدیک با شعر و میزان اطلاعات ذیقیمتشان از ادبیات آشنا شده ام اما میزان شباهت این غزل با اثر زیبای جناب صالح دروند بیشتر از آن است که اتفاق محض باشد و گمان من این است موسیقی و مهندسی این شعر حداقل به صورت غیر مستقیم متاثر از شعر آقای دروند است لذا به نظرم جا داشت اشاره ای به غزل زیر میشد
با ارادت همیشگی
این روسری آشفته یک موی بلند است
آشفتگی موی تو دیــــــوانه کننده ست
بالقوّه سپید است زن اما زنِ این شعر
موزون و مخیّل شده و قافیه مند است
در فوج مدلهای مدرنیته هنــــــــــــوز او
ابروش کمان دارد و گیسوش کمند است
پرواز تماشـــــــــــــایی موهای رهایش
تصویر رها کردن یک دسته پرنده ست
دل غرق نگاهیست کــــه مابین دو پلکش
یه قهوه ای ِ سوخته ی ِ خیره کننده ست
با اخم به تشخیص پزشکان سرطان زاست
خندیدن او عامل بیماری قند است
تصویر دلش با کمک چشم مسلح
انگار که سنگی تهِ شیئیِ شکننده است
شاید به صنوبــــــــر نرسد قامتش امـــــــا
نسبت به میانگینِ همین دوره بلند است
ماه است و بعید است که خورشید نداند
میزان حضور و حذرش چند به چند است
( صالح دروند )
سید مهدی نژاد هاشمی
1393/11/25 در ساعت : 9:31:14
فرق ِ من و آهو نفسی ! چند به چند است ؟!
در کشورِ تو ، تار ِ دلی ، بند به چند است ؟!
دیوانه در این شهر زیاد است ((خدایی!))
لب بر لب تو دلهره دارند به چند است ؟!
حافظ نفسی بود دلم در پی ات اما
پس خورده ی از مرز ِ سمرقند به چند است
با خال لبت ، لب به لب ِ خویش گزیدم
بی خال لبت ، معجزه ی قند به چند است
بی دارو ندارم نکن ای دوست تر از جان
دل بردنت آسوده به لبخند به چند است
حالا که قمر عقرب و ویرانه نشینم
دلخونی ِ این ماهی ِ اسفند به چند است
چون کوه پر از درد برافروختم و این
خاکستر با خاک همانند به چند است ؟!
این شاخه بلند است اگر؟!
بوسه ی شاعر
از دور به این سیب دماوند به چند است
سید مهدی نژاد هاشمی
|
اکرم بهرامچی
1393/11/21 در ساعت : 23:15:3
سلام آقای محمد صالحی گرامی
شما ادیب بسیار فرهیخته ای هستید و نظرات شما نیز واقعا همیشه ارزشمند هستند اما گرچه بیت اول هر دو غزل از یک جفت قافیه ی مشابه برخوردارند اما
وزن عروضی در ادبیات پارسی تعداد محدودیست و اینکه وزن این دو شعر و هزاران شعر چنین هستند شکی نیست برای قافیه ی بند و لبخند و کمند و خداوند و چند و ....... نیز میدانید که قافیه ها نامحدود نیستند و بی شک با این وزن و این انتخاب قافیه شبیه بودن قافیه ها هم طبیعیست اما این دو غزل اصلا ربطی به هم ندارند غزل زیبای آقای نژاد هاشمی مضمونش در مدح رهبر کبیر انقلاب است و غزل زیبای آقای دروند مضمونی عاشقانه دارد ضمنا آقای نژاد هاشمی آنقدر تبحر در سرودن غزل دارند که نیازی به شبیه سازی ندارند و کم لطفیست اگر چنین قضاوتی داشته باشیم /یاحق
|