بسم الله القاسم الجبارین

شب بود و شام غصّه ی زینب سحر نداشت

آن شب حـــــریم آل محمـّـد قمـــــر نداشت

از خیمه های سوخته تا قتلگاه رفت

آتش گرفته بود و قراری دگر نداشت

در جستجوی پیرهنی کهنه بود و هیچ

از ماجــرای غارت پیکـر خبــــر نداشت

یک کشته زیر پشته ای از سنگ و تیر دید

دست زمـــانه بیشتــر از این هنـر نداشت

خواهر رسید و قسمت پایین پا نشست

پایین پای پیکـــر پاکی که ســر نداشت

درد دلـــی ز غصّـه ی پنجـــــاه ساله کـــرد

آن ساعتی که بوسه به رگ زد و بر نداشت

در گوشه ای نماز شبش را شکسته خواند

بانــوی داغ دیـــده توان سفـــــــــر نداشت