بسم الله الرحمن الرحیم

عزم کردم امشب از دریای طوفان بگذرم

بی هراس از خلوت خشک بیابان بگذرم

تا نبندد پای چشمم را به زلف شاهدان

تند باید از خیال این خیابان بگذرم

نان که چیزی نیست در راه تو ای بالا بلند!

باید از پا باید از سر باید از جان بگذرم

جان شیرینم بگیر اما جوانمردا مخواه

بی تفاوت از کنار نعش ریحان بگذرم

دودسالاران زلالی را به مسلخ برده اند

شرم بر من باد اگر از خون باران بگذارم

مور هم باشم نخواهم بست بر بیداد چشم

دادخواهی می کنم گر بر سلیمان بگذرم