طلعت اکبر
گشت پر ازعطروبوی زلف پیمبر
بار دگر ، یثرب  این   دیار  منور  
گل پسری داد بر حسین خداوند
کز نفسش گشت، عرش و فرش معطر
بوی نبی از شکنج طره ی زلفش   
گشت پراکنده در مدینه سراسر
هرکه جمالش بدید گفت بتحقیق
نیست کسی غیر از او شبیه پیمبر
هست سزاوار، سر زناز و تفاخر
لیلی، ساید به سقف کاخ فلک، گر
عطر و گلاب آورید و نقل بپاشید
نغمه شادی دهید ،در همه جا سر
هر دو جمیلند ومه جمال ، ولیکن
طلعت یوسف کجا و طلعت اکبر
کرده  بنامش فلک ، قباله ی غیرت
برده به ارث ازقبال جدش  حیدر
اخترکان بوسه چین ماه جمالش
دور سرش در طواف ،چرخ مدور
رجعتی  اینسان ندیده دیده انسان
جلوه کند در  نتیجه ،  جد  ،مکرر 
خویش خوی رسول  ورویش رویش
آیینه گویی نهاده  پیش پیمبر
گو بشتابد جمال یار ببیند
هرکه کند آرزوی دیدن دلبر

علی شهودی بستان آباد
تبریز / 28 فروردین 98 مصادف با
 11شعبان 1440 سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع)