در دست داری جام می کوزه به دستی ساقیا
یک جام پر ده از مُدامی تا بنوشم لا فنا

مستان ببین در گوشه ای افتاده مستی ها کنند
مستان الهی را ببین یاهو زنندشان هر کجا

هر گوشه عالم را ببین گر منزوی مستان شدند
آن روز آید جان من چون مهر دور از انزوا

تا کی ز خلقی منزوی ما بین خلقی زندگی
صاحب تویی در این زمان پنهان چرا ای آشنا

اذنی رسد از خالقی بس منتظر در انتظار
بر منتظر در انتظاری می رسد فرمان ما

قائم قیامی می کند آن روز جانا در زمین
ما بین خلقی در جهان صالح کسی صلحی به پا

بس حاکمان بینی ولی در لاک خود کاری کنند
حاکم عدالت گستری آن روز آید والیا

جامی دگر ده ساقیا جشنی به پا شد در جهان
 مسعود میلادی بشد مُنجّی عالم مهر را

ولی اله بایبوردی

21 / 01 / 1399