دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

گُل کرده خُو به بویت

ای آن که آن به آن رو، دارد دلم به سویت
کی می‌شود دل و جان سرمست از سبویت؟

گل کرده خو به بویت، شوریده مثل بلبل
شوریده مثل بلبل گل کرده خو به بویت

دل دستِ بادِ صرصر گردیده‌است پرپر
افتد مگر به چنگش گیسوی هرزه‌پویت

تنها نه من سپردم دل بر کمند زلفت
سر رشته‌ی دلِ هر سرگشته‌ای است مویت

باشی چه می‌شود چون، آئینه رو به رویم
باشم چه می‌شود چون، آئینه رو به رویت

از این دل آرزویت هیهات محو گردد
هیهات محو گردد از این دل آرزویت

کو جان پناهِ بهتر ز آغوش گرم و نرمت
کو دلرباتری از ، چشمان فتنه‌جویت

از توست این تمنّا با  من کنی مدارا
افتاده‌ است اگر دل، در دامِ خُلق و خویت

باید به خود ببالم از این که مبتلاتم
خرسندی‌ام از این است، دل پرسه زد به کویت

طی شد به جستجویت صد شکر روزگارم
صد شکر روزگارم طی شد به جستجویت

---

---

   تاریخ ارسال  :   1402/6/15 در ساعت : 2:3:51   |  تعداد مشاهده این شعر :  89

---

---