وقتی که بدرِ کاملِ ماه خدا رسید
میلادِ شمسِ دین حسنِ مجتبی (ع) رسید
سیبِ جمالِ ماهِ محمّد (ص) ، دو نیمه شد
نیمش به اوّلین پسرِ مرتضی(ع) رسید
نسلِ نبی (ص) ز کوثرِ طاها (ص) ادامه یافت
تا اوّلین نواده ی خیر الوری رسید
 حُسنِ حسن (ع) ادامه ی حُسنِ پیمبر (ص) است
حُسنِ پیمبر(ص) از شرفِ کبریا رسید
بی انتهاست فضلِ خدایِ حسن ، ولی
فضلِ حسن(ع) به سرحدِ فضلِ خدا رسید
از صبر و از شجاعتِ زهراست بهره مند
صلحش اگر به واقعه ی کربلا رسید
بر جسم و روح و منزلتِ آن بزرگوار
بسیار تیر طعنه ز روی و ریا رسید
آرام یافت پیکرِ او در دلِ بقیع
تا جانِ او به عالمِ بی انتها رسید
هرچند گفته ذوقِ بشر کمتر از حسن(ع)
چشمِ جهان ندیده دگر بهتر از حسن(ع)

سید فضل الله طباطبایی ندوشن (امید)
جمعه -- 92/9/24 -- مصادف با پنجم شعبان 1434