در دوری از تو ساخته ام با خیال تو
هستی همیشه پیش خودت خوشبحال تو
با دیدن تو قطب نما می شوم ولی
مبهوت شرق و غرب و جنوب و شمال تو
دل را همان نخست به دریا نمی زدم
ای عشق ، داده بودم اگر احتمال تو
آه ای دل یتیم سراغ از پدر مگیر
بگذار سر به مهر بماند سوال تو
با زندگی چقدر بسازم که سالهاست
فنجان قهوه ایست که گم کرده فال تو
یا سرنوشت  نیمه ی من را به من بده
یا نیم کرم خورده ی من نیز مال تو