آقا نشسته بود كنار ضريح و من 

دستم به قفل پنجره فولاد بسته بود 

من در كنار پنجره فولاد و حاجتم 

رو در جناب حضرت آقا نشسته بود 

*** 

آقا كه پا شدند تو گويي به احترام 

حاجات از دو  زانوي تعظيم پا شدند 

مردم نشسته رو به ضريح ِ خيال خويش 

در بي توجهي همه حاجت روا شدند 

*** 

آقا كه رفت كفتر و گنجشك و نور رفت 

كاشي و فرش و آينه ها هم دوان شدند 

هرچه نبات و هرچه كه حيوان در آن رواق 

حتي جماد در پي آقا روان شدند 

*** 

آن حاجتي كه رفت به همراه ديگران 

در راه آمدن به زمين دير كرده است 

هرچند او به محضر آقا رسيد، من 

دستم به قفلهاي حرم گير كرده است