دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

اشک

به راستی اَشک چیست که گاه در سوگِ غم و گاه در سورِ شادی ز دنیای دیده جاری می شود! به راستی چرا آدمی در موسمِ تعارض، ناگزیر سرشک را می پذیرد و با جُنود اَغراض ها به جنگِ دردها می رود و طالبِ موییدن می شود! دریغا بهانه ای ندارم برای نگاهِ تو، جز دلیلِ اشک، جز مضیقِ بغض، جز فرار درک، جز نشانِ زجر...! جز وجودی که هرگاه تابِ حضور ندارد، به ناله پناه می برد و هرگاه طریقِ صبر ندارد، هوای گریز می کند و در گذرِ متروکِ عقل به دنبالِ حریمی می اُفتد تا که او را ز حکمِ بارزِ تحمل بیرون آرد و با کالبدِ ظریفی ستیزد که تنها سلاحِ آن، قطره ی بیگناهِ اشک است! ۱۳۷۵/۵/۱۸ - ۱۲ شب

---

---

   تاریخ ارسال  :   1398/1/18 در ساعت : 3:10:41   |  تعداد مشاهده این شعر :  493

---

---