کدام دست پلیدی شکست  جامت را  
به زهرکینه که آمیخت شب مدامت را
به تلخکامی ما گو نمی شدی راضی
زشهد ناب که شیرین نمود کامت را
در آن غروب غریب توآسمان لرزید
رقم زدند بخون کوچ سرخ فامت را
تو زنده ای و نمیری که در صحیفه عشق
زمان به جوهری از خون  نوشت نامت را
ترا مقام رفیعی است در حضیره قدس
که آرزو کنداهل یقین مقامت را
غلام آن قد چون سرو راست باید بود  
که جز  به پیش خدا  خم نکرد قامت را
به روز واقعه غوغای عام زنده نمود      
در آن وداع غم انگیز تو  قیامت را
یقین به  قله ایثار ختم خواهد شد
به هر مسیر که گیرند رد گامت را
بدست پاک تو نازم که شدرها از تن
رها نکرد ولی دامن امامت را
به راه عزت و آزادگی چنان بودی
که عالمی  بستایند اهتمامت را
به روح پاک تو سوگند حضرت سردار
که رهروان تو گیرند انتقامت را
چراغ خون تو هر روز می شود روشن
که تا همیشه کند  زنده  یاد و نامت را
 
علی شهودی 
تبریز - دوشنبه 7 بهمن 1398