استاد سبزواری، الگویی برای شاعران انقلابی
عبدالرحیم سعیدی راد
در اوایل دوران شاعریام (حوالی سالهای 68- 69) تا سالها نمیدانستم که «حمید سبزواری» تخلص جناب آقای «حسین ممتحنی» است. البته تخلص او در اغلب غزلهایش حمید بود. میگویند کار سرودن را از چهارده سالگی شروع کرده بود. کسانی که از سنین پایین شعر را شروع میکنند معمولا در دوران جوانی که اوج سرودن و جسارتهای زبانی در شعر است به پختگی لازم در شعرهایشان میرسند.
مرحوم سبزواری از آن دست نیروهای انقلابیها بود که از سال 1332 فعالیتها و مبارزات خود را شروع کرده بود. اینها را در راه سفری به قم برایم تعریف کرد و چقدر ماجراهای شیرینی داشت که همان موقع به ایشان عرض کردم که این خاطرات ظرفیت سریال تلویزیونی شدن را دارند. یکی دو کار از شعرهای با مضمون انقلابی هم برایم خواند که ابیاتی از یکی از آنها این بود:
جز سیاهی، جز تباهی، جز مناهی، جز ستم
گر به جا مانده است چیزی، من نمیبینم چرا؟
در دیار ما مگر شیطان حکومت میکند؟
وای من، جز نقش اهریمن نمیبینم چرا؟
میگفت این شعر را در سال 32 در واکنش به جریان امتیاز نفت شمال، سروده است. شیوه شعری او بیشتر متاثر از سبک خراسانی و گاه تلفیقی از سبک خراسانی و سبک عراقی است. سبزواری البته در واپسین سالهای عمر خود به سبک هندی تمایل نشان داد و غزلهایی به این سبک سرود.
شعر زنده یاد سبزواری، شعری بی تکلف و در عین حال استوار و فاخر است. لحن حماسی شعرهای ایشان از جمله ویژگیهای اصلی کلام و بیان استاد محسوب میشود. این ویژگی را به وضوح میتوان در سرودههای سالهای متمادی ایشان و در انواع قالبهای شعری ایشان مشاهده کرد. انقلابیگری نیز از اصلیترین ویژگیهای درونمایه شعر ایشان محسوب میشود و تقریبا در همه سرودههای ایشان خصوصا بعد از انقلاب اسلامی مشهود است. از این میتوان فهمید که شخصیت ایشان در همه صحنههای انقلاب حضور چشمگیری داشته و به دهه شصت و دوران پرخروش دفاع مقدس محدود نمیشود.
به هر حال استاد سبزواری از پیشتازان شعر انقلاب بود و بسیاری از شعرهایش پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی را با مضمون نهضت مردم ایران سرود، به این خاطر، پدر شعر انقلاب نام گرفت.
سرود زیبای «خمینی ای امام (ره)» که در اولین لحظه ورود امام خمینی به ایران در فرودگاه مهرآباد اجرا شد جزو ماندگارترین آثار این شاعر بزرگ است. بارها او را دیدم که در دیدار شاعران با مقام معظم رهبری مورد تشویش رهبری قرار گرفت و در آخرین دیدار هم در خصوص ایشان فرمود: معلوم می شود در این سن هم می شود شعر جوانانه گفت.
پر واضح است که شعر جوانانه یعنی شعر پرشور و پر حرارات و احیانا حماسی. و زنده یاد حمید سبزواری تا آخرین روزهای عمر با برکتش پابه پای جوانان انقلابی در عرصه حضور داشت.
این شاعر انقلابی در سال 1393 مفتخر به دریافت نشان افتخار «جهادگر عرصه فرهنگ و هنر» شد. که این افتخار بزرگی برای ایشان محسوب میشود.
حرف آخر اینکه استاد سبزواری میتواند الگوی مناسبی برای شاعران انقلاب و شاعران انقلابی باشد.
تاریخ ارسال :
1397/8/14 در ساعت : 16:33:23
تعداد مشاهده :
396