آخرین اخبار

آیا مشاعره تنها راه بهره مندی از شعر است؟
اسماعیلی امینی

مدتی است که موجی از گرایش به برگزاری برنامه های مشاعره به راه افتاده است، از رسانه های فراگیر گرفته تا مراکز دانشگاهی و فرهنگ سراها و حتی دبستان ها ، هر یک برنامه ای برای مشاعره دارند.

کتاب های متعددی نیز با عنوان " مشاعره " منتشر می شود که در آن ابیاتی به ترتیب حروف الفبا و بی هیچ تناسبی در کنار هم آمده است.

مشاعره ، یعنی شعر خواندن رقیبان براساس حروف الفبا، البته گامی است برای جلب توجه مخاطبان عام به شعر اما آن مایه ارجمندی و جدیت ندارد که جایگزین شعرخوانی ، به ویژه شناخت و تحلیل شعر شود .

بسیار دیده ام که در برنامه های مشاعره ، رقابت آن قدر داغ می شود که هم شرکت کنندگان و هم کارشناسان برنامه از شعر، غافل می شوند چندان که شعرها با شتاب و نادرست خوانده می شود.حال آن که شعر فقط در صورتی که آهنگین و با رعایت تکیه ها و تأکیدها و به ویژه با رعایت وزن عروضی قرائت شود ، قابل فهم و تأثیرگذار است.

گاهی در گرماگرم رقابت ، شعرخوان ها ، کلماتی را فراموش می کنند یا حذف می کنند یا از خودشان مصراع می سازند و می خوانند و کارشناسان نیز آن قدر در فضای رقابتند که هیچ واکنشی نشان نمی دهند.

اما از این شگفت تر آن است که برخی از شرکت کنندگان در رقابت های مشاعره ، از مفاهیم شعرهایی که حفظ کرده اند، چیزی نمی دانند و حتی اغلب ابیات را از دهان این و آن شنیده اند و نمی دانند اصل بیت چگونه است و از چه چیز سخن می گوید .

مشاعره یکی ازگام های آغازین در آشنایی عموم با شعر است ، اما اگر جایگزین تمام فعالیت های شعری دیگر بشود، چندان موجه نمی نماید.

شعرخوانی شاعران ، قرائت درست و هنرمندانۀ شعر بزرگان دیروز و امروز در رسانه‌ها و مهم تر از تمام این ها ، تأمل و بحث در مفاهیم و معارف و حکمت ها و آموزه هایی که در این گنجینۀ بزرگ فرهنگ و اندیشه و معنویت بیان می شود، از راه های بهرمندی ازارجمندی های شعر است.

تاریخ ارسال :   1397/11/2 در ساعت : 20:9:20       تعداد مشاهده : 952