دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

بهار عالم

گلی نبود کفؤ، آن گل مجسّم را
نموده‌ايم تماشا، بهار عالم را
چو نيست ساحل شادی، سفينة غم را
متاع خويش شمر، عيش نافراهم را
چه سان درست شمارد، حساب دردم را
هدف کسی که نشد حادثات پي هم را
به صدق گفتة من پی نمی‌برد هرگز
کسی که حس نکند تلخي کلامم را
مآل دولت و سطوت اگر نگاه کنی
به چشم رشک نبينی سکندر و جم را
به باغ و راغ دم صبح سرسری مگذر
به روی سبزه و گل بين مآل شبنم را
کجاست دست شفايي که زخم های دلم
زمانه‌هاست، کشد انتظار مرهم را
خوش آن که ماه نباشد به زير ابر نهان
به چهره راست مکن گيسوی خماخم را
حبيب، نکته رس است و رقيب، بد گهر است
رئيس! فاش مگو حرف شوق مبهم را

---

---

   تاریخ ارسال  :   1390/3/26 در ساعت : 20:24:37   |  تعداد مشاهده این شعر :  1118

---

---