بلند شد قدمی زد کشید قد، بانو
منجمان جوان در صف رصد، بانو؛
کشید چادر گیسو به روی ابروها
- نه اینکه ناز کسی را نمی کشد بانو-
میان این همه زن، این همه زن زیبا
"وَ لَم یَکُن لَهُ کُفواً أحد"، - احد - بانو
نگاه کرد به مردی که درد باران داشت
از آن سپس شب و باران و مرد و کدبانو
زمان گذشت، وَ از مرد، درد باقی ماند
نشست روی صدایش که نشنود بانو!
ولی شنید وَ شعله کشید با شویش
میان این همه مردان نا... بلد بانو
بخوان به نام خدایی که درد داد تو را
که خلق کرد "ألاِنسانَ فی کبَد" بانو!
قرار شد نزند در چرا ولی در زد؟
نزن نزن نه نزن نه! ولیک زد، بانو؛
بلند شد قدمی زد خمیده قد، یا نه!
نظیر موج که در حال جزر و مد بانو
نشست پشت در و سر به آسمان سایید
و گفت یک کلمه: یا علی مدد! بانو
تاریخ ارسال :
1392/1/22 در ساعت : 23:50:40
| تعداد مشاهده این شعر :
1130
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.