با پنجره ها بسته شد آهنگ قرارم

یک صندلی از مرگ گرفتم به امانت

همراه شو ای حادثه تا چوبه ی دارم

شلاق همین عمر مرا ثانیه چین کرد

خط خورده تمام بدن سالشمارم !

از روز ازل قسمت ما شد نرسیدن

بر مرکبی از شاخه ی خشکیده سوارم

گفتم بدوانم همه ی ریشه ی خود را

آوخ که گلی یخ زده در دست بهارم !

ای خوب ! بپرهیز از این خواب غم انگیز

من مثل خیالم : نه به دارم...نه به بارم !

سروده : 89/4/12