با من برقص!... چرخش دستان من تو باش!
اسطوره باش! رستم دستان من تو باش!

تیرم... که چشمهات مرا تیر کرده است
با ابروی کمان تو درگیر کرده است

از چله پر گشودن و پرواز دینم است
تا آرشم تویی همه جا سرزمینم است
شق القمر، عصا، دم عیسی... نیاز نیست
آن بغض در گلوی تو حق الیقینم است
 

وقتی که چشمهات پر از اشک ماتم است
دریاچه ای به وسعت دریا فراهم است
"خورشید پشت ابر" همین روی ماه توست
وقتی که پشت بارشی از اشک، در هم است

در آسمان گرفته دلت رنگ دیگری
آغوش صلح خیز تو را جنگ دیگری
بردار و پرت کن به زمین سنگ دیگری
شیطان نشسته در همه جا و مجسم است...

دستی به دست های تو زنجیر شد ولی
دستی به شاخ و برگ زمین گیر شد... و بعد
شیطان به چشم های زمان خیره شد... و گفت:
این ماجرا مشابه جریان آدم است...

از چشم های آبی دریا عبور کن
از روزهای قحطی لیلا عبور کن
از ماجرای آدم و حوا عبور کن
حوای قصه با همه ی خلق محرم است

خلقی نشسته است به تفسیر ماجرا
"زیتون" نشسته است به "انجیر" ماجرا
موسی به کوه رفته و درگیر ماجرا
عیسی بدم به کوه که فیض ات دمادم است

دم کرده این اتاق، که جای خیال توست
آغوش باز کرده که تاویل بال توست
حتی بزرگ شهر گرفتار خال توست
حرفی بزن! که خال و خیالت مرا کم است