بسم الله...

 تقديم به امام رضاي عزيزمان

ترس دارم سر بماند، سرورم را گم كنم

سر بماند؛ سرورم، تاج سرم را گم كنم

ممكن است اين روزها، اين روزهاي فتنه خيز

در هياهوي شغالان سنگرم را گم كنم

مرگ من باد و مبادا دل فراموشم شود

ننگ من باد و مبادا دلبرم را گم كنم

در جواني آرزو دارم شبيه كودكي

دورِ مرقد، اشك‌ريزان، مادرم را گم كنم

«قصر»ها دور تو را آنقدر پر كردند كه

با حواس جمع هم شايد حرم را گم كنم...