ما را رها كرده است در رنجي دمادم

تنهايي و تنـهايي و تنهايي و غــــــم!

دست از سرم بردار اي اندوه كهنــــه

مي خواهم امشب با "خود"م تنها بمانم

من پادشــــــاه كشـــــور اندوه و دردم

فرمــــــانرواي لشـــــگري از اشك و آهم

.

چشم انتظار وعده ي وصل تو هستم

ديگر چه وقت اي مرگ مي آيي سراغم؟

.

.

.

سوت قطار مرگ دارد مي رسد...كاش

در ايستگـــــاه انتظارش جــــــــــانمانم