تقدیم به خاک‌پای ام‌المومنین، حضرت خدیجه کبری(س)
ماه تو رفته‌است که قرآن بیاورد
از کوه نور مهر فراوان بیاورد
رفته‌ست ابر رحمت لب‌تشنگان شود
بر این کویر تفزده، باران بیاورد
بانوی مکه، با دل شیدای خود بگو
وقت است تا به عشق خود ایمان بیاورد
اصلاً عجیب نیست که امشب حبیب تو
جبریل را به خوان تو مهمان بیاورد
روح‌الامین ز عرشت اگر هدیه آورد
شاید سلام حضرت سبحان بیاورد
شاید تو را به پاس بهارانگی خدا
یک نوگل شکفته به دامان بیاورد
شاید خدایت آسیه را از بهشت عدن
از بهر نورسیده غزلخوان بیاورد
پیغام شادمانگی عرش را به خاک
با خنده‌های دختر عمران بیاورد
تا چشم ابتران نرسد، ساره را ز عرش
بر گرد طفل، مجمره‌گردان بیاورد
خیر کثیر، زینت کاشانه‌ات شود
با خود شمیم روضه رضوان بیاورد
ای مادر شگفت، دعا کن که کردگار
رحمت به بی‌پناهی انسان بیاورد
فرزند صالح تو بهارانه سر رسد
با نام جدّ خود گل و ریحان بیاورد...
#سعید_سلیمان_پور