از اینکه دیر به دیر خدمت میرسم از همه ی عزیزان پوزش می طلبم-
در منظر چشم اگر چه  کم پیدایید
گلواژه ی نابتان شود نقش دلم
گر دیر به دیر بینم اشعار شما
زندانیِ خویش هستم وپا به گلم



جــام نــا ز

با دســت هــمــدلانـــه سیـلی بـــه غــم تـــــوان زد

پـیـکـی بــه شا دمـا نــی از روی هـــم تــــــوان زد

بــر خـیــز و جام نــازی پــُر کــن کـه من نـیـا زم

بــر جـام دل ز بــوسه نـقـشی رقــــــم تــــوان زد

در شهر تـیـره پوشان هـر کوچه فـتـنه خیــــز است

در کــوچـــه ی دل امّــا بـــا تــــوقــد م تــــوان زد

بگـــشــا کــــتـــاب چــشمــت ای آیـــــت خــــدایــــــی

در وصــف بـــرگ بــرگـش عـمــری قــلــم توان زد

بـــر پـــای عــمــر اگـــرچه زنــجــیــر مرگ بستـنـد

با شـــور و شــادمـــانـــی پــا بــر عــــد م تــوان زد