سلام استاد. بابت دروسی که در قالب نقد و نکات آموزنده ای اینچنینی در سایت به امثال منی می آموزید به نوبه کمال تشکر را دارم. برقرار باشید

سلام
طاعات قبول
نفستان گرم استاد ایزدی بزرگوار
التماس دعا

سلام و عرض ادب استاد عزیز
به نظر بنده درباره ی دوبیتی حق با شماست.
از گذشته تا اکنون این قالب هم مثل رباعی به وزن ویژه اش شناخته می شده نه فقط دو بیت داشتن اش با آرایش ویژه ی قافیه اش؛ منتهی مستحضرید که وزن دوبیتی را در گذشته ـ عمدتاً از المعجم به بعد ـ منحصر در بحر هزج مسدس محذوف ندانسته اند؛ اگر چه آن را خوش ترین اوزان دوبیتی محسوب کرده اند:
«و خوش ترین "اوزان" فهلویّات [هزج مسدس محذوف] است که ملحونات آن را اورامنان خوانند». این نظر شمس قیس غلط است و ناشی از خلط مسموعات است با مکتوبات در عروض (شمس برای دوبیتی قائل به سه وزن بود!)... به هر حال دوبیتی همواره بر همین وزن هزج مسدس محذوف گفته و شنیده شده است.
و الله العالم.
یا علی (ع)

درود بر جناب ایزدی عزیز ، صبحه جمعه ی شما به خیر و برکات رمضانیتان مستدام.
امیدوارم زنده و سرحال باشید ، من نیز تا این لحظه در سایه الطاف بی کران الهی زنده ام . می بینم هنوز تلخی شعر" دوبیتی های رمضانی " از ذهنتان خارج نشده ، گفتم با غزلی کامتان را شیرن کنم
اینجا دوباره بر لب ، حرف از قضاوت ماست
ناگفته های قاضی ، در هر نگفته پیداست
در مکتب معلم ، باید هماره آموخت
این پند پرنیانی ، درس ِ همیشه ی ماست
درجا زدن چه سخت است ، در این کلاس بازی
عیب از حضور ما نیست ، اندیشه نا شکیباست
هم در کلاس اول ، هم در کلاس آخر
یک ذره فکرِ تغییر ، دنیایی از معماست
تا فکر نام باشیم ، دوریم از تحول
قانون نگفته هر اسم یاد آورِ مسماست
دلگویه های موزون نامش شلختگی نیست
عکس شلختگی در ، چشم شلخته پیداست
نو آوری کدام است ، ما حرف تازه داریم
باید به قطره دل بست ، چون قطره قلب دریاست
حلوا به هر زبانی ، یک اسم ویژه دارد
باور کنید یا نه ، حلوا همیشه حلواست

سلام
از حساسیت لازم در حفظ اصول باید خرسند بود
استفاده کردم
ممنون از لطف شما استاد بزرگوار

سلام جناب ایزدی گنابادی

در مورد دسته دوم خواستم عرض کنم گاهی پیش می آید که شاعری شعری را در دفرش درج می کند ولی به دلایلی فرصت نمی کند به سایت سر بزند یا دسترسی به اینترنت ندارد و لذا نمی تواند نقدها اساتید را اعمال کند. شاید باید حساب این دسته از دوستان را از بی توجهان جدا کرد

سلام و عرض ادب استاد عزيز
درود بر شما
بهره وافر برديم و تذكرات بسيار به جايي بود
طاعات و عباداتتان قبول
برقرار باشيد و پايدار
ياعلي

با درود به استاد ادبیات دلسوز ، سخت کوش و سختگیر جناب ایزدی گنابادی

نیکو نگاشته اید اما همچنان نبک نمی نگرید .


سلام بر همه ی شاعران شعر شناس
که در مسیر هنر راه می روند درست
کلامِ " صادق " ِ ما صادق است در مفهوم
ولی نشان هنر را در آن نباید جست
.....
کدام طبع روان خم نمی کند سر را
برای فائضِ شیرین بیانِ دشتستان
کدام اهل ادب احترام قایل نیست
برای شعر درون جوشِ طاهرِ عریان
.........
بیا اشاره ی تاریخ را نگاه کنیم
زبان زنده ی تاریخ ، قفل ِ غامض نیست
درست گفت ادیبی غریب وقتی گفت
مرا ببخش ، دوبیتی که ارثِ فائض نیست
..........
اگر اشاره به نام است ، نام چیزی نیست
که خوبی و بدی اش در خودش عجین باشد
چه بهتر است که آن کس که صاحبِ نام است
یرای نام خودش ، نیز بهترین باشد
..........
نمی شود همه ی شعر را تماشا کرد
ورای بینش ما ، عشق آشیان دارد
برای بستن در ، سعی کرده اند ولی
هنر همیشه دری رو به آسمان دارد
........
کسی به معجز دانش نمی کند تردید
تمام ِ دانش ما هم تمامِ دانش نیست
همبشه بیشتر از آنچه هست ، باید جست
مگر کارِ مرز هنر زندگی ّ و پویاییست ؟
............
کسی که پوست درانیده است از غیرت
به نقص حجت او نیز ، می توان شک کرد
چگونه این همه گل را ندیده انگاریم
گذشت آن که زمستان گلی نمی پرورد
........
زبان ، زبانِ خدا نیست ، تا به هر تغییر
گمان کنیم که دین بی عمود می ماند
درین جهان به جز از بحر و نظم و قالب و وزن
ز هر سروده ، سرور و سرود می ماند
.................
شلختگی ، گذر از یک حصار ممتد نیست
که گشته است به دست من و تو معماری
پزشگ های زیادی درین جهان هستند
که داده اند گریبان به چنگ بیماری
...........
اگر به غین نوشتند ، قیمه را گاهی
شما به طبع لطیفت قبول کن با قاف
ادیب ِ اهل خراسان ، ادب نگهدار است
به نام نقد ، به شاعر نمی کند اجحاف