یک اتفاق ساده مرا بیقرار کرد
باید نشست و یک غزل تازه کار کرد
.
در کوچه می گذشتم و پایم به سنگ خورد
سنگی که فکر و ذکر دلم را دچار کرد
.
از ذهن من گذشت که با سنگ می شود
آیا چه کارها که در این روزگار کرد
.

با سنگ می شود جلوی سیل را گرفت
طغیان رودهای روان را مهار کرد
.
یا سنگ روی سنگ نهاد و اتاق ساخت
بی سرپناه ها همه را خانه دار کرد
.
 را یا می شود که نام کسی را بر آن نوشت
با ذکر چند فاتحه، سنگ مزار کرد
.
یا مثل کودکان شد و از روی شیطنت
زد شیشه ای شکست و دوید و فرار کرد
.
با سنگ مفت می شود اصلا به لطف بخت
گنجشک های مفت زیادی شکار کرد
.
یا می شود که سنگ کسی را به سینه زد
جانب از او گرفت و بدان افتخار کرد
.
یا سنگ روی یخ شد و القصه خویش را
در چشم ناکس و کس شرمسار کرد
.
ناگاه بی مقدمه آمد به حرف سنگ
اینگونه گفت و سخت مرا بیقرار کرد:
.
تنها به یک جوان فلسطینی ام بده
با من ببین که می شود آنگه چه کار کرد!
سلام بر شاعر محترم جناب فردوسی
یکی از اشعار خوب در حوزه ادب مقاومت همین شعر است شاعر با یک روایت ساده و خلاقانه به دو بیت  پایانی و مقاومت مردم فلسطین رسیده است
فقط چند نکته
1-در مصراع  ششم دو کلمه پرسش به کار رفته است که اگر به طریقی می شد کلمه ایا را حذف کرد از نظر زبانی  وضع بهتری می یافت 
2- ترکیب رود روان  به نظر می رسد صفت روان برای  رود حشو باشد اگر از ظرفیت های دیگر زبانی برای پر کردن وزن استفاده می شد بسیار خوب بود
3-یا سنگ روی سنگ نهاد و اتاق ساخت
بی سرپناه ها همه را خانه دار کرد
تناسب سازی دو مصراع از نوع ترداف و هم پوشانی مداری است اگر می شد در مصراع اول به جای تصویر اتاق چیزی نزدیک به این مفهوم گذاشت  تناسب سازی ارزش شاعرانگی بهتری پیدا می کرد  در بیت چهارم نیز همچنین اتفاقی افتاده است
در بقیه ابیات تناسب ادو مصراع ز نوع ادامه روایت  و تشکیل خرده روایت در ساختار یک روایت کلی است که  به خوب شکل گرفته اند
و بهترین نوع تناسب سازی بین دو مصراع در ابیات هشتم و نهم و دهم اتفاق افتاده است که علاوه بر این که به ادامه روایت و شکل گیری خرده روایت کمک می کند   نوعی  استفاده  هنری و بیانی  هم شکل گرفته است سه کنایه سنگ مفت وگنجشک مفت سنگ روی یخ شدن و سنگ کسی را به سینه زدن  کار کرد هنرمندانه  یافته اند
4-شاعر در این شعر برای مفهوم سازی از شیوه چربش مقدمه بر نتیجه گیری استفاده کرده  این گونه تحویل محتوا بهترین نوع مفهوم سازی است به دلیل ایجاز در قسمت نتیجه گیری  ضرب آهنگ ماند گاری در ذهن مخاطب ایجاد می کند
محمد کاظم کاظمی نیز در شعر "سیب "خود از همین شیوه استفاده می کند بعد از اینکه در خرده روایات های مقدماتی و تمهیدی نگاه های متفاوتی به سیب مطرح می کند در دوبیت پایانی مفهوم مورد نظر خود را این گونه بیان می کند
می‌خوری سنگ‌، می‌شوی کنده‌، می‌خوری کارد، می‌شوی رنده‌

سیب‌بودن مسیر خوبی نیست‌، می‌کند از خودت پشیمانت

سیب سرخی به روی سینی سبز، سرنوشتی سیاه در فرجام‌...

چندی ای سیب‌! سنگ شو که کسی نتواند دهد به مهمانت‌

در پایان به جناب فردوسی عزیز به خاطر تولید این شعر خوب تشکر می کنم
و هدف از این نوشتار فقط این بود که شعر  بیش از بیش توسط عزیران سایت خوانده شود