کلاغ ها
اتفاقی مودب بودند
وقتی از فرط شرم
یکی
کشته ی دیگری را دفن می کرد
قابیل یاد گرفت
برادر کشی ادامه دارد
غزه لرزید
کوبانی لرزید
خیابان لرزید
آسمان روسریش را به هم فشرد
بغض کرد
گلوگیر شد
ستاره ها را کوباند
برپیشانیِ گندیده اش
شاید
این اتفاق
به زمین ختم شود
به پسر های آدم
.
دور گرد می شوم
دور جهان
تاریخ را کلاغ پر می روم
تا جنگ و صلح
ولی
جنگ با من صلح نمی کند
دوست ندارد
تمام اسحله هایش را
خالی کند در مغز قابیل
هفت سر دارد
هفتاد هزار آدم
اسکندر
چنگیز
تیمور
طالبان
داعش
کاراحمقانه ای به نظر می رسد
کسی انگشتش را
روی سوراخ لایه ی ازن فشار بدهد
تا
زمین را آب نبرد
مهدی نژادهاشمی