برخیز تا نفس بکشد انقلاب را
برهم بزن سکوت حساب و کتاب را
آرامشی بزیز به لبهای کندوان
معصوم و پاک جلوه گری کن سحاب را
فانوس روشن نفس ِ صبح دم ! سلام
دیوانه کرده است غمت ماهتاب را
یک مرد از نواده ی نوری و قامتت
آورده است عطر ِ خوش بوتراب را
مرهون توست باغ اگر غبطه می خورد
بی سرشکستگی ورق انتخاب را
آتشفشان طاقت ِ فریاد های سرخ
خرداد ماه توست تفاخر گلاب را
بی تو یتیم مانده جماران غریب وار
آیینه اید دست و دل ِ مستجاب را
درلحظه ی اجابت باران بریز  ، ای
روح خدا به کام زمین آفتاب را
خاکستر است از غم تو آتش دلان
بی شک رسانده ای به صبوری عذاب را
.
شاهد مثال چشم تو و خال و خط ِ یار
با چشم مست خویش بسوزان جواب را
سید مهدی نژادهاشمی