فانوس ها را روشن کنید
دریا دیده ها 
زنجیر بافته 
پشت کوه ها را خم کرده اند
اینبار بخت مادران منتظر باز می شود به چشم روشنی 
مروارید بدوزید 
مشق نفت سرخ تر شده 
دیگر عمو عمو زنجیر باف
منتظر نمی ماند چای دیر دم ترکمنچای بنوشد 
حتا تیمور با پای لنگش هوس نمی کند 
زین اسبش را بگیرد 
به تازد به خراسان عجم 
این زنجیر های بافته شده 
هر لنگری را از آب می کشد بیرون 
چه رسد 
به پای لنگ مسافران جا مانده 
مثل من 
مثل تو 
لهجه ی ماهی ها را 
باید از زبان غواصان دست و پا بسته شنید 
کارون با تمام پستی و بلندی هایی که دارد
به راهش ادامه میدهد 
تا به خلیجی برسد 
که باله های بسته ی نهنگ ها
در هم آغوشی ساحل را 
به گوش جهانی بدهکار است
سید مهدی نژادهاشمی

•  

• Delete Comment

•  

,, آدم های مشهوری هستند که 
هرکجا دوست دارند می روند 
هند 
لبنان
تاجیکستان 
ارمنستان 
ووو
اما تو ترجیح دادی 
با دست و پای بسته به وطن برگردی 
ولی اینبار فرق داشت 
نه تنها یعقوب ها را شفا دادی
کسی جرات نکرد
نامت را به دوش بکشد تا صندلی ش را محکم تر بچسبد 
تو ارزشمند تر از آنی که 
پشت لباس خاکی ات یک عده برادر ناتنی کمین کنند 
تو پدر خلیج فارسی 
تو تنها ستاره ای هستی که 
حتا اگر یک ثانیه دیر تر بیایی 
جهان جای تاریکی خواهد بود 
سید مهدی نژادهاشمی