پیله مکن که قصد ِتو ویرانه کردن است
مانندِموریانه به دل ،خانه کردن است
دستی به روی شانه ی شب می کشی چو ماه
مِهرت ولی به نیّت ِ دیوانه کردن است
اینگونه دل مبر که هوایی کنی مرا
باخود مرا "خیال ِ تو " بیگانه کردن است
آتشکده است چشم تو و مشق تو ،مرا
انداختن به ورطه ی پروانه کردن است
# آنکه زده به خون دلش نان خویش را
بیگانه با محبّت ِ شاهانه کردن است
راه ِ فرارِ قلب ِ مرا بسته پیش و پس
عاشق کشی که عاشِق ِ افسانه کردن است 
۲
به دنیا آدم عاشق شوم این اتفاقی نیست 
تو اما در دل ِ بیگانه ات ،از من سراغی نیست 
دوچشم سرکشت شورش به پا کرده به آرامی 
ولی هرکس در این میدان زمین افتاده ،یاغی نیست 
رضا شاهی مگر کشف حجاب تو برای ما 
شبیه نقره ی داغی به روی سینه باقی نیست 
مده موی پریشان را به دست باد پاییزی 
که اینجا محفل ِ اشعار با سبک عراقی نیست 
بدون پنجره سلول هایم را تصور کن !
که قاب عکس تو بامن میان ِهیچ اتاقی نیست 
صراط المستقیمی را به کفر خویش می رانی 
که جز ابروی تو در دین و ایمان انشقاقی نیست 
شب ِ دلگیر طهران است و دود و سینه ی سنگین 
فریدون ِ مشیری گر میان کوچه باغی نیست 
#سید_مهدی_نژاد_هاشمی