گاهی به ساده گی با شوق می توان یک عاشقانه دید

لیلایی ِ نسیم، راز ِ نهفته در ، رقص ِجنون ِبید

سر سبزی بهار یا زردی خزان با هم برابرند

تنها تفاوت اش رنگ نگاه ماست، چشم دلت شنید ؟

آنقدر گم شدیم در بند ِزندگی ، پیدا نمی شویم

این واقعیتی است انکار ناپذیر ، با من موافقید؟

بوی منم منم پیچیده در فضا ، از مُد نمی رود

تبلیغ شرکت اش ، ازران تر از همه ، آیا نمی خرید؟

یغماگر سیاه خاموش کرده بود فانوس راه مان

آن لحظه ایی که ما،در خواب بوده ایم اماکسی ندید 

وقتی که می پریم کابوس می رود ، آمد؛ نگاه کن

لبخند می زند رخساره ی ِ امید ، هنگامه ی ِسپید 

از قید برده گی آزاد می شویم ،رمز رها شدن:

وقتی که دست دل پیوند می خورد با کوششی شدید