عشق تقدیرِ ما دو تا شده است ، حتما این را خودِ خدا می خواست

با تو من عاشقی بلد شدم و ، با تو فهمیدم عاشقی زیباست

در نگاهت غزل فراوان است ، موی تو خاستگاه باران است

آه! باران! ببار بر دفتر ، غزلِ چکّه چکّه پرمعناست

ماه بانو! چه دلبری هستی! ، لایق واژه ی «پری» هستی

مثل انگور عسکری هستی ، دست من سوی خوشه ات بالاست

بند بندِ دلم غزل خوانت ، ای که آرامشم به دستانت!

شک ندارم که عطرِ دستِ تو از ، عطرِ دستانِ حضرت زهراست

زیر چادر چه قدر زیبایی! ، از اهالیِ عرش اعلایی

من کجا وصف چادرت بانو!؟ ، چادری که شبیه به دریاست

بَه که دریا چه شوکتی دارد ، موج هایش قداستی دارد

این که دریا شفیعِ من بشود ، بی گمان کار دست های شماست

***

شعرِ من « عاشقانه - آیینی » ست ، کلّ شعرم همین جهان بینی ست

حضرت عشق! حضرت مادر! ، عاشقی با اجازه ی تو رواست