باز آن شب در هوایت مست و بارانی شدم

بیخود و مدهوش از آن دستی که می­دانی شدم

در هوای دیدنت تا کوچه باغ خاطره

آمدم از عطر بویت شاد و عرفانی شدم

در خیالم با خیالت همنشینی کرده­ام

بی­سر و بی­دست و پا از خویشتن فانی شدم

ناگهان در جست و جویت خویش را گم کرده­ام

این زمان سرگشته زین سودای پنهانی شدم

خواستم در بوستان شعر پیدایت کنم

بعد از این شاعر شدم، مست غزل خوانی شدم

در منای با صفای قبله­گاه کوی تو

با تمام عشق و شور و شوق قربانی شدم

تا بهاران در وصالت دلخوش و شیدا شوم

همنشین سوز و سرمای زمستانی شدم

چون که از کویت نسیمی خوش وزید ای همنفس

زان نسیم جانفزایت باز طوفانی شدم