مفاعیلن مفاعیلن فعولن

زِ مادر کودکی آمد به دنیا 

  زَمام زندگی اما نه در دست

جزا را بر گناهانِ نکرده 

 از اوّل در تعب باید که بنشست

رهایی را ز دریای چِراها 

  چِراهای نوی را آفریده است

بسی بر پشت و بر رو در فتاده 

که بگشاید گره از سِرّ هر هست

به قانون بقایی مبهم اما 

  بناچار از درِ طاعت بشد پست

چه بس جنبنده‌اش در این لجن گفت 

  طریق بندگی جز این نبوده‌است

از اوّل در جهالت تا به آخر 

  خدایا این عنایت از تو بوده است